Edinburgh Maraton Festivali

Ankara İstanbul ve oradan da Edinburgh! Yaptığımız yolculuk pek keyifliydi. Mayıs ayının sonunda Ankara’da hava gayet sıcak olmasına karşın Edinburgh oldukça soğuk ve genelde yağışlıydı.

Edinburgh havaalanı oldukça küçük. Buna rağmen hiçbir şey üstünkörü değil. Başta ulaşım olmak üzere aradığınız her şeye kolaylıkla ulaşıyorsunuz.

 Makinalarda Türk Lirasının Sterline çevrilmesi mümkündü ancak 4.09 TL ödediğinizde 1 Sterlin veriyorlar. Aynı Sterlini verip TL almak istediğinizde ise rakam 3.10 oluyordu. Demek ki hazırlıksız gitmemek lazım.

Havaalanından şehir merkezine ulaşım çok rahat. Airlink adlı otobüslerden başka bir yöntemi tercih etmek olsa olsa zenginlik belirtisidir.

Otobüslerin içi de gayet enteresan. Bavullar için ayrı bir bölüm yapılmış. Ayrıca iki katlı otobüslerin sizi karşılaması da ayrıca keyif verici. 

Kişi başı 7 Sterlin ödeyerek gidiş dönüş biletlerimizi aldık. (Siyasi gücü ifade etmemek için Pound demek istemem) 

Otobüsün son durağı şehir merkezi oldu. Kısa bir yürüyüş ile önce şehir merkezi olan Princes  Street’e ulaştık.

Şehir tamamen tarihi yapılardan ve yeşil alanlardan oluşuyor. 

İnsan böyle bırakır mı canım. Şöyle 40 katlı konut projeniz, bir AVM çalışmanız yok mu diye soracak oluyoruz ama bunlar konudan bile haberdar değil. Ne tuhaf değil mi? Adam Smith Edinburgh’un içinden.

Koşunun büyük kısmının da şehrin merkezindeki yeşil alanda yapılacağını görünce daha da şaşırdık. Yeşil alan deyip geçmeyin. Hollyroad Park ve çevresindeki yeşil alan koş koş bitmiyor.

Kalacağımız yeri de koşunun yapılacağı yere yakın bir yerden seçtik. Hem ekonomi hem de ulaşım kolaylığı sağlayan bu otel E.Mayfiled de bulunuyordu. Sanırım tüm evler konaklama hizmeti vermekteydi.

Koşuda kullanılacak göğüs numarasını ve diğer eşyaları almak üzere İskoç Parlamentosunun yakınında inşa edilmiş olan “Our Dynamic Earth” yapısına geçtik. Daha çok çocukların bilimsel gelişmeleri için kullanılan bu yapıda beni en çok şaşırtan şey, yüzlerce çocuğun belli kurallar çerçevesinde, sakince ve ses çıkarmadan yemeklerini yemeleri oldu.

Göğüs numarası ve diğer eşyaları aldıktan sonra, İskoçya’nın ünlü barlarından birini ziyaret ettik. Çok güzel bir atmosferde ve geleneksel bir barda bulunmaktan çok keyif aldık. 

Belirtmeden geçemeyeceğim: bölgede balık çok ancak okyanus balığı lüferin tadını vermiyor. Kıymetini bilmek lazım.

Unutmadan: ödediğiniz katılım ücretinin büyük bir kısmı, yarış organizasyonu tarafından Macmillan Kanser Araştırma fonuna bağışlanıyor. Ayrıca hemen herkes en az bir yardım kuruluşuna daha kaynak bulmak için koşuyordu. Bunu da not etmek istedim.

Oldukça düzgün bir profile sahip olan bu parkurda derecemi bir miktar daha geliştirdim. 

 

Derecenin gelişmesinde belki de en önemli etken hiç kuşku yok ki havanın serin ve kapalı olmasıydı.

 

Kudüs Maratonu

Kudüs…

Dinlerin kutsallarının, eski ile yeninin, muhafazakârlık ile modernitenin kesiştiği diyar.

Hem bu güzellikleri hissetmek hem de Kudüs’te koşabilmek, yani bu iki zevki bir arada gerçekleştirmek için Kudüs’e gittik.

19.03.2014 tarihinde yapacağımız yolculuğun biletlerini 10.10.2013 tarihinde alınca çok ama çok uygun fiyata bilet bulduk.

Ankara – İstanbul bağlantısını da halledince işler biraz daha kolaylaştı.

Sabah saatlerinde önce İstanbul’a oradan da saat 15.30 uçağı ile İsrail Ben Gurion havaalanına hareket ettik.

İsrail’deki havaalanı kontrollerinin çok sıkı olduğuna yönelik haberler sebebiyle çekinmedik dersek yalan olur.

Kapıdan Çık Sağa Dön:
Nesher

Havaalanına vardığınızda pasaport kontrolü bir miktar uzun sürüyor. Tahmin ediyorum ki kademeli bir güvenlik var ve daha çok psikolojik yaklaşımlarla vücut diline ve stres tepkisine esaslı risk değerlendirmesi yapılıyor. Zaten siz oraya varmadan önce karar verilmiş durumda…

Havaalanından çıktığımızda hava kararmıştı. Hemen hatırlatayım. Taksi iyi bir tercih değil. Uçak çok geç inmediyse taksi yerine dolmuşları kullanmak çok daha uygun. Nesher adı verilen bu ulaşım araçları için havaalanından dışarıya çıkmanız yeterli. Üç kişi olmamıza rağmen taksi ücretinin hemen hemen yarısını ödemiş olduk.

Kudüs’te otel ücretleri hiç de ucuz değil. Bu nedenle The Abraham Hostel de kaldık.  Adresi pek bir anlam vermese de (67 Hanevi’im street, Davidka Square, Jerusalem, 94702, Israel) şehir merkezinde olduğunu söylemeliyim.

Hostel’den çok memnun kaldık. Kendi bulaşığınızı yıkamaktan hoşlanmıyorsanız sorun olabilir. Dönüş sırasında taksiyi de onlar ayarladığı için 60 dolara havaalanına gittik. Ama sonradan fark ettik ki Nesher tam da Hostelin önünden geçiyor.

 

Unutmadan… Hostelde gerek Kudüs Maratonunun yapıldığı noktaya gerekse Hayfa kapısına yürüyerek ulaşılıyor.

Büyük Süleyman Caddesinden yürüyüp Osmanlının yaptığı kapıdan eski Kudüs’e girmek de ayrı bir heyecan.

Kudüs şehir turunu da Hostel ayarladı ve turun başlayacağı noktaya kadar götürdüler. Aslında nerede kalırsanız kalın Sandeman’s New Europe ile 18 ülkede ücretsiz tura katılabilirsiniz. Merak edenler için http://www.newjerusalemtours.com/ adresi yeterli olacaktır. Unutmadan tur bitiminde bahşişi unutmak yok.

Kudüs’ün eski şehir bölgesi 4 parçadan oluşmuş.  Turumuz, Ermeni, Hristiyan ve Musevi bölgelerini dolaştırıyor ancak Müslüman bölgesine girmek sadece Müslümanlar için mümkün. Bu nedenle Müslüman bölgesine gidilmedi.  

İki saatlik kısa turun ardından ver elini Müslüman bölgesi. Sadece Müslümanların girebildiği bu bölümün kapısında güvenlik görevlileri bekliyor ve çeşitli yöntemlerle sizin Müslüman olup olmadığınızı anlamaya çalışıyor. Türk olduğumuzu söylediğimizde doğrudan içeriye aldılar. Tam Kubbet-üs Sahra’ya ilerlerken bir başka görevli tekrar sorguladı ve “Sen pek Türk’e benzemiyorsun” dedi. Oraya nasıl Türkler gidiyorsa artık adam beni pek beğenmedi.  

Önce Kubbet-üs Sahra ve çevresini gezdik.

 

Kubbet - üs Sahra'dan Mescid-i Aksa'ya gidiş (Fotoğrafı çeken benim...) 

Namaz vakti geldiğinde koşarak Mescid-i Aksa’ya gittim. Gerçekten anlatılmaz bir huzur ve mutluluk. Kapıdan çıktığım andan beri aynı şeyi söylüyorum: İyi ki geldik…

Mescid-i Aksa'nın içi

Gayet yorucu bir günün akşamında Hostele yakın Pazar yerine uğradık. Yiyecek ve içecek sıkıntısı yok ama bu semt pazarı bir başka. İşte bizim olayımız başladı: Shavurma ve Falafel. Önce Falafel den başlayalım: Nohut, soğan, sarımsak, maydanoz, sivri yeşil biber, kimyon, tuz, sumak, un, krmızı pul biber, karabiber den müteşekkil. Gobit ekmeğin içine, ki orda Pita deniyor, Falafeli doldurduktan sonra üzerine yeşil soğan, taze nane, kıvırcık yaprağı ve turşuyu koyarız. Ancak bitmedi. Asıl tadını veren malzemeyi olanca ihtişamı ile üzerine boca edelim: Tahin…

Şavurma ise savrulmadan gelmektedir. Bildiğiniz döner. Ancak tadını veren içine konan Tabule veya Fettuş olarak adlandırılan soslardır.

Göğüs numaraları ICC Jerusalem International Convention Center’den alındı. Gayet başarılı bir fuar ve fiyatlar da oldukça uygundu.

Bu noktaya ulaşımı hafif raylı tren ile yaptık. Kudüs bu konuda büyük bir atılım yapmış ve şehir içi hafif raylı taşımacılıkta söz sahibi olmuş. Unutmadan ulaşımı sağlarken dokuya da zarar vermemişler. Aksi halde Dünya ayağa kalkardı.

Yarışın başlangıcı ve bitişi Sacher Parkta gerçekleşti. Gerçekten çok büyük bir organizasyon söz konusuydu.

Başlangıç çizgisinde Türk Bayrağını gördüm. Genelde organizasyonlar dikkat etmiyorlar ancak İsrail buna dikkat etmişti. Listelerden kontrol ettiğim kadarıyla 10 Km de Türkiye’den katılan tek olduğumu düşündüğüm için bir miktar gururlandım.

Galiba Bayrağı Ters Takmışlar... 

Efendim gelelim koşuya. Ortalama olarak 7 dakika daha kötü koştum. Starttan itibaren başladığımız tırmanmayı bitiş noktasında tamamladık. Böyle bir parkur olur mu? Hem sıcak hem de yokuş. Öyle böyle değil. Sanırım 40 dakika tırmandık. Düpedüz su kaynattım. Sevmediğim iki şey: Güneş ve Yokuş. Her ikisi el ele vermiş beni bekliyorlardı.

Neyse. Maksat hâsıl oldu ve yarış bitti. Ver elini Falafel ve Şavurma…

Ankara’ya dönüş yolunda Hz. Ömer’i araştırmaya karar verdim. Hz. İsa'nın çarmığa gerildikten sonra bekletildiği taşın bulunduğu yere kurulduğuna inanılan Yeniden Doğuş Kilisesinin hemen yanında yer alan Hz.Ömer Camiinin hikayesi bu kararıma vesile oldu.  Bunu da diğer bloğumda anlatayım.

 

Sözde değil özde Ömer olmak gerek. Vesselam…   

06.10.2013 Sparkasse Marathon - 1 Koşu 3 Ülke

Spor yapmak gerçekten zordur.

Bazen sabah çok erken kalkar, uykunuzdan fedakârlık edersiniz, bazen kıt kaynaklarınızı bu amaç için harcamaktan çekinmezsiniz.

Gün gelir, programınızı aksatmamak için sağlığınızı bile hiçe sayarsınız. Zordur vesselam.

 

Bunların hepsinin dışında, vatandaşın pek de aşina olmadığı bir sporla ilgiliyseniz, tuhaf tuhaf yüzünüze bakarlar.  Urfa’da bir amca “İt’mi kovalıyo oğlum?” diye bağırmıştı ardımdan.

 

Ama en güzel yanı bitirmektir. Büyükada koşusundan sonra bindiğimiz vapurda içtiğim çayın tadını acaba başka bir yerde bulabilir miyim?

 

Hele birde başka bir aktivite ile birleştirirseniz, değme keyfine.

 

Bir süredir koşu parkurumu seçerken,  daha önce görmediğim diyarları tercih eder oldum. Yılda bir kez yurtdışına çıkarak bunlardan birkaç tanesine katılmak arzusundayım.  2013 yılında gerçekleştirdiğim koşu ise Sparkasse Maratonu oldu.

Şimdi soracaksınız nedir bu koşunun özelliği? Neden oralara kadar gittin?

 

“3 Lander am Bodensee” sloganı ile duyurulan bu maraton Almanya’dan başlıyor, Avusturya’yı geçiyor İsviçre’ye giriş çıkış yapılarak yine Avusturya’da bitiyor.  

Bu maratona katılarak 3 Ülkede de koşmuş oluyorsunuz.

Bu da yetmezmiş gibi, Münih’e indiğimiz gün Münih Ekim Festivali'nin son günüydü. Ancak günün en kötü haberi çok yağmur yağıyor olmasıydı. Münih'te bir miktar gezdikten ve karbonhidrat deposunu doldurduktan sonra trenle Lindau'ya geçtik. Lindau Konstanz gölünün Almanya'ya ait olan bölümünde bir ada şehri. Gerçekten harika bir doğa ve muhteşem bir deniz (pardon göl manzarası) var.

Konstanz gölü, 3 ülke sınırlarını oluşturuyor. Bu ülkeler ve çevredeki yerleşim birimleri arasında feribot seferleri olduğu gibi tarifeli trenle de seyahat etmek mümkün. Ancak, biraz daha vakit ayırıp, bisikletle seyahat etmek çok daha keyifli olacaktır.  

Gelelim parkura, öncelikle belirtmem gerekir ki, dümdüz bir parkurda koşmak, benim gibi tırmanmaktan hoşlanmayanlar için biçilmiş kaftan. 

Çıkışta ve yol boyunca devam eden animasyonlar yeterince ve kararındaydı.

Parkurun hemen tamamı da göl kıyısında devam ettiğinden sıkılmak mümkün olmadı. 

 

 

Koşu Almanya’nın Lindau kentinde başladı Kısa bir süre sonra Avusturya sınırlarında koşmaya devam ediyorsunuz.

Yarı maraton ve maraton parkurunu koşanlar İsviçre'ye de giriyorlar. 

İsviçre’den geri dönüldükten sonra bitiş çizgisi için Avusturya’nın Bregenz Şehir Stadyumuna geliniyor.    

  
  

Bitiş noktasındaki ikramlar çok keyif vericiydi. Kısa bir Bregenz turundan ve bol miktarda kahve ve hamur işi depoladıktan sonra trenle Lindau’ya geçtik.

Yanlış anlamayın, bu yolculuk yaklaşık 10 dakika sürüyor.

Bütün bunların dışında huzurlu bir atmosferde tatil yapmak istiyorsanız ve elbette vaktiniz ile paranız  bir arada bulunuyorsa, mutlaka Lindau’ya gidin. 

Not: Ne yazık ki çektiğim fotoğrafları yüklediğim diski kaybettim. Görüntüler internetten.